Δε ξέρω τι θες κι ούτε θέλω να μάθω.. Πάει καιρός χωριστά και νιώθω μονάχη μα είμαι καλά.. Ζεις μόνος ή με το φόβο παρέα? Γιατί συνήθως μου ‘λεγες είναι ωραία! Και θα ‘ναι κι η μοναξιά κοντά να σου κρατάει συντροφιά.. Μα και το σκοτάδι λείπει..γιατί..? Μάλλον βαρέθηκε τα δάκρυα σου να σκουπίζει.. Α..ξέχασα έρχεται μονάχα την αυγή αυτά που ξέχασες να θυμίσει.. ‘’κι όμως δεν είσαι μοναχός, μη γκρινιάζεις, Εσύ με έδιωξες μην το ξεχνάς.. Πάψε τον ουρανό μου να πειράζεις Δε με νοιάζει αν μ ’αγαπάς..’’ Ξεχνώ όσα με πλήγωσαν τότε.. θυμάσαι.? Γι’ αυτό μην προσπαθείς κοντά μου πάλι να ‘σαι.. Όνειρα, αγάπη, θυσίες, νεκρές λέξεις.. Θες μήπως να τις αναστήσεις.? Ζήσε στο μέλλον σου με απορίες και τη μορφή μου ποτέ πια μη ζητήσεις..
mia mono gefsi exi apomini pou mou thimizi fthinoporo....piran ta onira fotia ke katevikan stin kolasi...den tha xriasti na misiso alo to fili soy...efaga skaloma me afta ta stixakia...:)na se kala ke na xamogelas panta..filia ,ta leme